Voedselbank

voor primaire levensbehoeften

De Voedselbank is de enige bank waar je kunt halen zonder betalen. “Maar je
moet wel in een rotpositie verkeren om er gebruik van te kunnen maken”, licht
Victor Bruins Slot toe. Hij is diaken van de Trefpuntgemeente. De Voedselbank
is voor primaire levensbehoeften. “Als daar problemen mee zijn, moet er iets
aan gedaan worden, punt uit!” stelt Bruins Slot krachtig.
Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.

Schilderij
In de woonkamer bij de familie Bruins Slot hing vroeger een reproductie van het 16 e -
eeuwse schilderij van Meester van Alkmaar met als titel ‘Werken der barmhartigheid’.
Het oorspronkelijke kunstwerk omvat zeven panelen voor het beeldverhaal, dat
ontleend is aan de Bijbel. Het toont de zeven werken van barmhartigheid met onder
meer: hongerigen voeden, naakten kleden, zieken bezoeken en vreemdelingen
opnemen.

Inspiratie
Op elk van de panelen is Christus afgebeeld, verscholen tussen de mensen.
Daarmee drukt de kunstenaar de gedachte uit dat als je iets doet voor mensen die
dat nodig hebben, je dat ook voor God doet. Zonder zich dat bewust te zijn, kan
iemand daarin een openbaring zijn van God. Dat is precies waar het in de kerk om
gaat. Samen met andere mensen, die een andere inspiratiebron hebben.

Levenshouding
‘Omzien naar elkaar’ is de levenshouding achter de Voedselbank en alle andere
werken van barmhartigheid. Dat kan mensen in de omgeving betreffen, maar ook
elders in de wereld. Iedereen weet en ziet welk leed er in de wereld geleden wordt.
Daar kan geen mens zich voor afsluiten. De kerken hebben, naast minder mooie
eigenschappen, een lange traditie van barmhartigheid, al vanaf het begin van het
christendom. De diaconie is één van de pijlers van de geloofsgemeenschappen.

Diakenen voor dorp en wereld
Bruins Slot beschrijft de lange traditie die er in Bennebroek is vanuit de kerken.
Daarbij valt te denken aan de werkgroep Oost-Europa vóór 1990 om elkaar te
bemoedigen en materieel bij te staan. Recent is de komst van Oekraïense
vluchtelingen in nabijheid van de kerk, reden geweest om contact te zoeken en te
helpen waar nodig en mogelijk.

Concreet
De voedselbank is niet van de kerk, maar staat wel in de eeuwenoude traditie van
zorg voor de armen in de samenleving. De kerk sluit aan bij andere organisaties voor
dit doel. Daarnaast heeft de Trefpuntgemeente de deuren wijd open gezet voor de
Oekraïense vluchtelingen. De christelijke feesten vieren de Oekraïners mee met
eigen bijdragen in muziek en taal. De stichting Kennemerhart organiseert activiteiten
voor mensen die afhankelijk zijn mantelzorg. Dit sluit als geprofessionaliseerde vorm
van ‘omzien naar elkaar’ naadloos aan bij de diaconale visie van de
geloofsgemeenschap. Zo wordt geprobeerd om de mogelijkheden van het gebouw te
benutten voor activiteiten in belang van dorp en samenleving.

Meedoen?
Gevraagde artikelen voor de Voedselbank zijn: koffie, thee, koffiepads, groente in blik
of pot, soep in zak of blik, wasmiddel, afwasmiddel, schoonmaakmiddelen, vacuüm
verpakte kaas, pastasaus en andere houdbare producten. Deze kunnen op
zaterdagochtend van 10.00-12.00 uur en op zondagochtend van 9.30-10.00 uur
(vóór de kerkdienst) worden afgegeven in ’t Trefpunt, Akonietenlaan 1, Bennebroek.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Pinksteren

‘Verscheidenheid in verbondenheid’

Pinksteren is een verhaal over éénheid in veelkleurigheid. Wat eruit springt, is
dat mensen uit allerlei landen elkaar begrijpen, over taalbarrières heen. Dat is
voor de Trefpuntgemeente aanleiding om de bestaande banden met de
Oekraïense vluchtelingen in Bennebroek en Cruquius aan te halen. Net als
Pasen viert de Oekraïense Kerk dit jaar Pinksteren op dezelfde datum als de
kerk in het westen. Reden om de Oekraïense moeders en kinderen uit te
nodigen om dit christelijke feest mee te vieren in ’t Trefpunt. Speciale gast is de
sopraan Nataliia Cioban, eveneens vluchteling uit Oekraïne.
Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
Gezamenlijke wortels
Het eerste wat de zoekmachine op Google vindt over Pinksteren is dat ‘dit feest
wordt beschouwd als het begin van de eerste christelijke opwekking’. Dat is precies
wat bij het interview met Nataliia en haar Moldavische man Slava Cioban gebeurt. Op
de vraag of zij geloven, is het eenstemmige antwoord: “Natuurlijk!”
Twee dagen voor de oorlog
De komst naar Nederland is voor het gezin van Nataliia wel heel toevallig. Twee
dagen voordat de Russen binnenvielen in Oekraïne, kwam Slava via vrienden in Huis
ter Duin in Noordwijk werken. Later kwamen zijn vrouw en kinderen Aleksandr en
Kiril ook naar ons land. Ze hebben in Rijnsburg een warme ontvangst gekregen. De
kinderen gaan daar naar een protestants-christelijke school: “Heel fijn dat ze daar
elke ochtend beginnen met gebed en goede informatie krijgen over het geloof, nu
over Pinksteren.” Hun vaardigheid in het Nederlands is voorbeeldig.
Zangeres
In Oekraïne volgde Nataliia de muziekschool in Odessa, gevolgd door de
muziekacademie in Kyif. Naast haar hoofdvak zang bekwaamde zij zich als
muziekdocent. In Nederland is zij vooral als zangeres actief. Ze trekt rond met de
‘Band of Liberation’, zingt klassieke werken zoals de Mattaüs-Passion en werkt vaak
mee aan kerkdiensten.
Pinksteren
Met Pinksteren zal een koortje van Oekraïners uit Bennebroek zingen, net als met
Kerstmis en Pasen. Voor de kinderen is er een eigen programma. Eén van de
moeders zal het Pinksterverhaal lezen haar eigen taal, andere onderdelen van de
viering worden in het Oekraïens vertaald. “Zeker met Pinksteren moeten we elkaar
kunnen verstaan”, is de gezamenlijke motivatie.
Spiritueel volkslied

Natliia’s bijdrage bevat werken van Bach (‘Aus Liebe’) en van Händel (‘Hallaluja’ voor
sopraan). Van de Oekraïense componist Scoryk zingt ze ‘Melody’. Dit wordt wel
gezien als het ‘Oekraïense spirituele volkslied’. De componist wil in dit werk
tragische en emotionele thema’s op subversieve manier overbrengen. Het wordt
veel gezongen bij concerten en andere bijeenkomsten waar vluchtelingen uit
Oekraïne aanwezig zijn.
Ontmoeting
Na de Pinksterviering is er volop gelegenheid om elkaar te ontmoeten. De meeste
Oekraïners spreken Engels en sommigen inmiddels ook best goed Nederlands. Zo
niet dan tolken hun kinderen wel of helpt de vertaal-app op de telefoon. Maar
bedenk: hartentaal verstaan we allemaal. Nataliia’s Pinksterwijsheid: “Je kunt het in
je hart voelen als je hoofd het niet begrijpt.”

Zondagmorgen 8 juni om 10.00 uur in ’t Trefpunt, Akonietenlaan 1, Bennebroek
----------------------------------------------------------------------------------------------------

Hemelvaartsdag

“Je verantwoordelijkheid pakken”

Van de christelijke feestdagen krijgt Hemelvaartsdag doorgaans de minste
aandacht. Bij Kerstmis en Pasen voelen veel mensen buiten en binnen de kerk
zich meer betrokken. Dat geldt in mindere mate ook nog wel voor Pinksteren.
Maar Hemelvaartsdag, wat betekent die eigenlijk voor mensen van vandaag?
Even los van het traditionele dauwtrappen. PKN-leden uit Aerdenhout,
Bennebroek en Heemstede houden dit jaar in het Bennebroekse Trefpunt een
gezamenlijke Hemelvaarts-viering. Voorganger is ds. Pieter Terpstra, predikant
van de PKN-gemeente in Heemstede. Aan hem de vraag hoe relevant
Hemelvaart voor ons is.
Victor Bruins Slot voor Kerken van Bennebroek e.o.
Pieter begrijpt die aarzeling wel: “Hemelvaart betekent zien dat Jezus hier niet meer
is. Geen reden om feest te vieren. Maar het belichaamt wel het momentum van de
beëindiging van Jezus’ taak op onze aarde waarvan Kerstmis en Pasen het begin en
einde markeerden. Dat rechtvaardigt het om bij Hemelvaart even door te denken.
Relevant is dat Lucas in zijn verslag van het gebeuren vermeldt dat Jezus zijn
vrienden erop wijst dat het vanaf dat moment op henzelf aankomt om er iets van te
maken. We moesten hierbij even denken aan de nieuwe paus die onmiddellijk na zijn
verkiezing niet alleen de hele mensheid vrede toewenste, maar vervolgens ook aan
Rusland en Oekraïne ‘zijn’ Vaticaanstad en diplomatieke diensten voor
vredesonderhandelingen aanbood.
Is dit altijd zo beleefd, dat Hemelvaart consequenties heeft voor vandaag? Ik ging
daarom eens na wat Bach daarover meegegeven heeft in de vier cantates die hij
voor Hemelvaart schreef.
Cantate BWV 37 uit 1724 heet ‘Wer da gläubet und getauft wird’ en gaat terug op
de opdracht die Jezus voorafgaand aan zijn Hemelvaart aan zijn leerlingen gaf:
mensen tot geloof brengen en dopen. De cantate focust niet op de Hemelvaart van
Jezus maar op de instructie die hij kort daarvoor aan zijn vrienden geeft.
Cantate BWV 128 uit 1725, getiteld ‘Auf Christi Himmelfahrt allein’, gaat ook op
die opdracht in en interpreteert deze voor de actualiteit van toen: zaligheid komt niet
binnen bereik door bij de kerk een aflaat te kopen. Deze cantate focust dus evenmin
op Hemelvaart maar op een destijds bestaand verschil van opvatting tussen Rome
en de Reformatie over de vraag hoe vergeving van zonden binnen bereik komt.
In 1726 zag cantate BWV 43 ‘Gott fähret auf mit Jauchzen’ het licht. De titel komt
uit psalm 47:6 die wordt beschouwd als een profetische aankondiging van de
Hemelvaart. Daarmee tekent Bach Hemelvaart niet alleen als feitelijke gebeurtenis in
het Bijbelverhaal, maar ook als kantelpunt in de heilsgeschiedenis.

Cantate BWV 11 ‘Lobet Gott in seinen Reichen’ werd voor het eerst uitgevoerd op
22 mei 1736 en staat bekend als het Hemelvaartsoratorium. Van Wikipedia leerde ik
dat dit oratorium vooral bestaat uit eerder gecomponeerde teksten, ontleend aan
wereldlijke cantates.
Het ziet er dus naar uit dat we in de geestelijke muziekgeschiedenis best steun
vinden voor de opvatting dat Hemelvaart een stimulans kan zijn voor het pakken van
je verantwoordelijkheid in het leven van vandaag.”

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Hoop doet leven

“Ik moet er wel een beetje fatsoenlijk uit komen”

We gaan op bezoek bij een gewone Bennebroekse, flink in de tachtig, die veel heeft
doorstaan: Leny van der Weerdt. Waar haalde zij de moed vandaan om strijdvaardig de
vele operaties in te gaan met een soort voorwaarde: dat ze er wel goed zou uitkomen. Wat
heeft haar door moeilijke periodes in haar leven heen geholpen?
Berdien Doorn voor Kerken van Bennebroek e.o.
Verhaal
Leny woont sinds acht jaar in Huis te Bennebroek. Daarvoor woonden zij en haar man Ger
vanaf 1971 in Hillegom op diverse plekken. Haar leven begon in Lisse en op haar 17e vertrok
zij naar Amsterdam, waar zij als tandartsassistente ging werken. Daar ontmoette zij Ger in de
kerk! Zij trouwden in 1959 en begonnen in een klein huisje in de Albert Cuypstraat. Hun
volgende stek werd Amstelveen, waar hun beide zonen werden geboren. Ger werkte bij
Fokker en wilde het vliegtuiglawaai, waar hij al de hele dag mee te maken had, ontvluchten
en zo kwamen zij in Hillegom terecht.
Verdriet
Leny heeft veel verdriet in haar leven gekend: haar moeder overleed al op 36-jarige leeftijd
en haar man Ger in 2017 na drie herseninfarcten. Een groot verdriet in hun beider leven was
het overlijden van hun jongste zoon op 36-jarige leeftijd door een duikerongeluk. De vrouw
en kleinzoon van deze zoon kunnen vanwege een erfelijke ziekte niet thuis wonen.
Volhouden
Drie jaar geleden werd bij Leny pancreaskanker geconstateerd en zij is daaraan inmiddels al
acht keer geopereerd. De artsen durfden haar steeds toch weer te opereren, mede vanwege
haar hoop en moed. Bovendien kreeg zij onlangs ook een TIA.
Vreugde
Kortgeleden maakte Leny iets heel bijzonders mee: de promotie van een kleinzoon aan de
VU in Amsterdam. Het was haar grote hoop om dat te mogen meemaken. Het was heel
spannend of zij, vanwege haar broze gezondheid, erbij zou kunnen zijn. Leny heeft een
goede band met deze kleinzoon die tijdens zijn studie in Leiden acht jaar bij haar en Ger
heeft gewoond. Ondanks alles is Leny een blijde, trotse en dankbare grootmoeder.
Voorbeeld
Haar grote voorbeeld van hoop en moed is haar moeder. Nog voor de Tweede Wereldoorlog
werden bij hen thuis al soldaten ingekwartierd bij gebrek aan kazernes. Desondanks wisten
zij tijdens de oorlog ook onderduikers te verbergen.
Leny noemt haar moeder een rebelse vrouw. Zij hadden thuis een slagerij en haar moeder
zette in de etalage een grote foto van koningin Wilhelmina en toen dat verboden werd
plaatste zij er een portret van Willem de Zwijger! Toen één van de inwonende vrouwen haar
hele familie verloor door een bombardement in Rijssen, toog zij samen met deze vrouw
daarheen om de begrafenis te regelen. Een krans van De Wehrmacht gooide zij in de sloot.

Dat kwam haar duur te staan: zij werd opgepakt en opgesloten in de Lichtenberg in
Amersfoort. Kort voor de bevrijding kwam zij gelukkig weer thuis. Hoop doet leven.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Dag van de Empathie
“Je doet het omdat het in je zit”

Als opstap naar de herdenkingen van 4 en 5 mei is de datum 3 mei uitgeroepen tot
nationale Dag van de Empathie: vrijwel onzichtbaar en daarom nu voor het voetlicht. Op
zoek naar een mooie plek voor empathie kloppen we aan bij boerderij ‘Hoeve Overleg
Alles’ in Zwaanshoek. Martin van der Peet en Wilma van Steenbergen vertellen over
mooie momenten van empathie tussen heel verschillende mensen die hun boerderijwinkel
bezoeken.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
Verbindend
“In de boerderijwinkel komen veel mensen met een migratieachtergrond. Hier ontmoeten
culturen elkaar”, melden Martin en Wilma eenstemmig. De bezoekers komen uit onder
ander Turkije, Marokko, Polen, Oekraïne, Syrië, Indië. Moslims en hindoes treffen in de
gezellige winkel Nederlanders uit de omgeving die bewust bezig zijn met voedsel. De winkel
verbindt. Mensen komen hier om streekproducten te kopen, onder meer vers van de
boerderij, die als de winkel open is ook vrij toegankelijk is.
Tijd
“Mensen nemen hier de tijd, voor haast is geen plaats, wel voor gesprekken over de
producten. Nieuwsgierig vragen de bezoekers aan elkaar wat zij met de gekochte producten
gaan doen. Waarom wordt er zoveel melk gekocht? Daar wordt onder andere witte kaas,
kefir, karnemelk en yoghurt van gemaakt. Melkeiwitten worden benut als vleesvervangers”,
legt Martin uit. “Steeds vaker worden er recepten uitgewisseld.”
Begrip
“Er wordt in de ‘heilige periodes’ bijzondere aandacht besteed aan elkaars gebruiken.” Via
Facebook informeert Wilma de klanten over de bijbehorende gebruiken en eetgewoontes.
Graag gaat ze in gesprek over het boerenbedrijf en de producten. “We zijn echte mensen-
mensen, maken contact, luisteren naar verhalen, helpen de boodschappen inpakken. Zo
ontstaat er een soort gezelligheid. Empathie is geen doel: je doet het omdat het in je zit.”
Empathie
Voor de sfeer van empathie is veiligheid en kracht nodig. “We staan zelf best stevig in onze
kracht”, lichten Martin en Wilma toe. Dat is ook wel nodig. Empathie is niet dat je over je
heen laat lopen. Het is nodig om voor jezelf op te komen. “Als er ‘gedoe’ is, wat zelden
gebeurt, dan treed ik op”, licht Wilma (die een politie-achtergrond heeft) toe.
Wie goed doet…

Empathie roept empathie op: je behandelt de ander zoals je zelf behandeld wilt worden. “Ik
kan met mededogen naar mensen kijken. Dan zie je hoe iemand zich voelt op dat moment
en ook als diegene even hulp nodig heeft. Wat je uitstraalt, krijg je terug.”
‘Alles in overleg’
De naam van de boerderij met winkel werd in de 19 e eeuw gegeven door baron Van
Verschuer. Na de inpoldering kocht hij 300 hectare grond, liet tien boerderijen bouwen en
gaf die uit in pacht. Elke boerderij kreeg een naam mee als een soort opdracht.
Doel
De jaarlijkse Dag van de Empathie beoogt empathie gedurende het hele jaar te bevorderen
door extra aandacht. Diverse groepen in de samenleving komen samen om elkaar (beter) te
leren kennen. Verhalen en initiatieven worden uitgewisseld. Als thema voor dit jaar is
gekozen: ‘luisteren is het nieuwe praten’.



----------------------------------------------------------------------------------------------------

11 mei: Roepingenzondag

“Bewust worden van jouw plekje in het grote Plan”

Deze weken kijkt de wereld naar Rome. Na het overlijden van paus Franciscus volgt het
conclaaf om een nieuwe paus te kiezen. De media volgen dit proces tot het moment van
de witte rook, gevolgd door het ‘habemus papam’, we hebben een (nieuwe) paus.
Reden om met pater Andreas Schmidt van de RK-parochie De Heilige Familie in gesprek te
gaan over ‘roeping’, temeer omdat het op 11 mei ‘roepingenzondag’ is.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
Roeping
“Iedereen heeft een roeping, door het doopsel zijn we allemaal aan God gewijd. Dat houdt in
dat gelovigen zich bewust willen worden van hun plekje in het grote Plan.” Vanuit katholiek
perspectief gaat het op de roepingenzondag in eerste instantie over geestelijken als een
bijzondere toewijding. Dat is niet voor iedereen weggelegd. “Je moet je daartoe
aangetrokken voelen”, stelt Andreas, “bereid zijn om dingen op te geven: huis, land, geen
gezin stichten. Uit liefde voor Jezus ben ik bereid om dingen op te geven.”
Bevestiging
Of iemand een bijzondere roeping heeft, is allereerst een gevoel van de geroepene zelf.
Zelfkritiek is belangrijk: “Misschien heb ik het mezelf aangepraat; hoe weet ik dat het echt
is?” Geen wens hebben om te trouwen en kinderen te krijgen, boeken lezen, bidden en
lekker eten, is niet het teken van een roeping. “Een echte roeping komt voort uit liefde voor
God. Het is een bovennatuurlijke motivatie, die van elders komt.” Iemand kan zich
aanmelden bij een klooster of seminarie. Daar zal de leiding of bisschop op grond van
persoonlijke beoordeling in gesprek met de kandidaat de roeping bevestigen of afwijzen.
Belofte
Er is verschil tussen priesters en kloosterlingen. De speciale belofte van de kloosterlingen
betreft armoede, kuisheid, gehoorzaamheid. “We beloven niets nieuws: iedere leek moet
geestelijk arm zijn, kuisheid geldt ook binnen het huwelijk en gehoorzaamheid geldt ouders,
je baas en de overheid”, aldus Andreas. De kloosterling geeft zich daaraan totaal over als een
bijzondere dienst aan Christus en medemensen. Dat is ook bedoeld om anderen te
herinneren aan hun roeping. “Wij kiezen voor materiële armoede: alles is van de
gemeenschap, zelfs mijn kleren zijn niet van mij!” stelt Andreas, “maar geleend.”
Voorkeur
Het afwijzen van rijkdom en huwelijk is een kwestie van voorkeur op grond van de leefwijze
van Jezus zelf, die arm, kuis en gehoorzaam leefde. Dat betekent niet dat bezit slecht is, laat

staan het huwelijk: in de katholieke kerk is dat juist heilig. Daar van afzien is een speciale
roeping.
Als vervolg daarop kan een bijzondere roeping volgen, die betreft bijvoorbeeld of de
geroepene meer contemplatief in een klooster treedt of meer actief in de samenleving
dienstbaar wil zijn. Daarbij kan iemand zich speciaal geroepen weten voor de missie of voor
een speciale taak, afhankelijk van persoonlijke kwaliteiten.
Actueel
Of er vandaag ook nog (veel) roepingen zijn, is een veel gehoorde vraag. Andreas denkt dat
cijfers wel kunnen dalen, maar dat God niet ophoudt om mensen te roepen.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Kerken samen voor het klimaat
“Een perspectief dat verder reikt”

Op zondag 4 mei is er in ’t Trefpunt in Bennebroek, Akonietenplein 1, een gezamenlijke
kerkdienst van protestantse kerken in Aerdenhout, Bennebroek en Heemstede. Ze
bundelen de krachten voor het klimaat onder het thema ‘een wereld vol leven’. De
gastvoorganger is prof. dr. M.J. de Jong, als Bijbelvertaler en wetenschapper gericht op de
relevantie van de Bijbel voor vandaag. De aanvang is om 10.00 uur, de toegang is vrij.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
Elke dag slecht nieuws
Het wordt steeds erger wat we te weten komen over ons kostbare leven op aarde. De oorlog
om mineralen in zee en land, de smeltende ijskappen, de PFAS in de (paas-)eieren, de
overbevissing op makreel, paling, zalm, zijn thema’s die aan bod komen.
Matthijs de Jong steekt positief in: “We gaan met elkaar nadenken over wat het betekent
deel te zijn van de schepping: hoe mooi dat is, maar ook welke vragen dat oproept. Hoe gaan
we om met de onzekerheid over de toekomst door klimaatverandering?”
Bijbel is geen groen handboek
“Het gaat in de Bijbel niet over de stijgende zeewaterspiegel, het uitsterven van dieren,
klimaatverandering, maar wel over onszelf en over welke plek we innemen in het leven.”
Het zou raar zijn om te verwachten dat de Bijbel pasklare antwoorden biedt op onze vragen.
Zo doen Matthijs de Jong en Cor Hogerwerf dat ook niet in hun boek ‘Hemels Groen, nieuw
perspectief op duurzaamheid als Bijbels thema’. Wel laten zij zien wat de Bijbel ons kan leren
over hoe we denken over de grote vragen van vandaag. Waar we tegenaan lopen met elkaar
is niet alleen een materiële crisis, maar ook een ethische en spirituele crisis.
Spiegel
“De Bijbel kent ons goed, beter dan we onszelf kennen, en houdt ons een spiegel voor van
onze zwakheden en valkuilen. Als je de knoop wilt ontwarren, heb je de grote verhalen
nodig.” Die helpen ons om over onszelf en het leven te zeggen, wat we als consumenten niet
voor elkaar krijgen. We wéten heel goed wat verstandig is, maar dat in praktijk brengen is
heel moeilijk. Dat leidt tot wegkijken, goedpraten en uitstellen. “Je hebt een perspectief
nodig dat verder reikt dan je eigen leven en overleven.”
Moeilijk
Twee belangrijke punten springen eruit in de Bijbelse wijsheid. De eerste valkuil is de
zelfgerichtheid van mensen, waardoor we minder naar andere mensen, de dieren en de
aarde kijken. Het tweede is de zelfoverschatting van mensen, waardoor we stilletjes op de
stoel van God gaan zitten.

Visioen
De Jong biedt geen recept of slogan, maar laat zien hoe de sprekende stem in de Bijbel ons
kan aansporen voor ons leven vandaag: “We komen op deze aarde en moeten ons daartoe
zien te verhouden. Vaak nemen we het zoals het is, maar het kan anders. De Bijbel biedt
visioenen van hoe het zou moeten zijn. Die visioenen kunnen we aangrijpen om in deze
wereld dingen te veranderen.”



----------------------------------------------------------------------------------------------------

De blijvende waarde van Pasen
“Er is niet veel veranderd in de wereld”

De paasweek is voorbij, met een extra vrije dag op maandag. De verstopte paaseitjes zijn
gevonden. De paasmaaltijd hebben we ons goed laten smaken, met eieren die hopelijk
niet met PFAS besmet waren. Hoe gezond is Pasen eigenlijk, gezien alles wat we erbij
maken?
Reacties zijn gevraagd aan vertegenwoordigers van de drie kerken in Bennebroek: Janny
Gerritsen draagt bij vanuit de PKN-Hervormde Kerk, Ype van der Meer vanuit de PKN-
Trefpuntgemeente, Stef van Harlingen vanuit de RK-parochie Bennebroek-Vogelenzang.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
Drie dagen Pasen
Ons land kent twee paasdagen als officiële feestdag. Waarom dat zo is, valt moeilijk uit te
leggen. Vertegenwoordigers van de kerken spreken niet over de paasmaandag. Des te
belangrijker is voor hen de driedaagse van Pasen: donderdag, vrijdag, zaterdag/zondag.
Dit is een vele eeuwen lange traditie. Voor katholieken horen de dagen vóór Pasen er
helemaal bij. Protestanten hechten aan de viering op Goede Vrijdag. Steeds vaker vieren ook
zij Witte Donderdag met herdenking van de inzetting van de eucharistie/avondmaal en de
paaswake volgens oud kerkelijk gebruik als voorbereiding op paasmorgen.
“De hele lijdensweek is belangrijk”, stelt Stef Van Harlingen, “in al die vieringen word je
meegenomen naar de verrijzenis van de Heer.” Pasen wordt gezien als een proces, voor
Christus en voor ons. Ype van der Meer onderstreept dit: “Pasen is van Witte Donderdag tot
aan Pasen toe.”
Bezinning
“Pasen is een moment van bezinning. Even stilstaan in het leven van alledag dat aan je
voorbijsnelt”, vervolgt Ype. Dat vindt hij van grote betekenis. “Er is niet veel veranderd als je
het lijden van Christus zet tegenover het geweld van nu.” Het maakt gelovigen dankbaar dat
Jezus ‘als één van ons’ is geworden in onze nood. Janny Gerritsen geeft aan dat het lijden en
sterven van Jezus Christus je een steuntje in de rug geeft: “Om te leren hoe je naastenliefde
in de praktijk brengt.” Met blijde verbazing ziet ze in Pasen hoe uit negatieve dingen iets
moois kan voortkomen. Stef van Harlingen ervaart de opgestane Jezus dichtbij: als een
geestelijke wereld naast de alledaagse wereld. Niet zichtbaar, wel toegankelijk en werkelijk.
Ype van der Meer ziet op Pasen alles bij elkaar komen: wat hem beweegt en wat hij doet.
Pasen als liefde
Christenen ervaren Pasen als bron van hoop en inspiratie. Hoop heeft de vorm van troost bij
verdriet, ziekte, sterven. De opstanding van Christus biedt perspectief voor leven-na-de-
dood. Daaraan denken ze niet altijd, maar het is wel altijd een diep gevoel van vertrouwen.

Velen geloven en ervaren: ‘liefde is sterker dan de dood’.
Op Pasen worden ook ‘niet-gelovigen’ geraakt door het indringende verhaal van liefde.
Bij de Matthäus-Passion of the Passion, in een verstilde kerk of tijdens paasontmoetingen
komen mensen dichter bij elkaar en bij hun diepste zelf. De drie dagen van Pasen geven
verhalen en beelden van meelijden en meeleven. Pasen doet je beseffen dat je leeft.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Een eigen Passion in Vogelenzang
“Ik word er bijna emotioneel van”

Op de avond van 18 april, Goede Vrijdag, is er in de kerk van Vogelenzang een eigen versie
van de Passion. De opzet is hetzelfde als bij de landelijke editie voor KRO-NCRV televisie,
maar in een eigen versie van Marieke Rolvers en haar team. Zij ervaart de uitvoering als
‘nadenken over hoe ik voor een ander kan zijn’. Het klassieke verhaal wordt verbonden
met liedjes uit deze tijd. De toegang is gratis met de vraag om een vrije gift na afloop. De
aanvang is om 19.30 uur.

Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.

Geen verleden tijd
‘Dit is het verhaal over de laatste dagen van Jezus, het verhaal van alle tijden, van nu, voor
ons, hier vandaag. Een verhaal over opoffering, vergeving, hoop, vertrouwen en liefde,’ zo
wordt de Passion ingeleid. Het is een initiatief bedoeld voor de deelnemers zelf, hun familie
en de parochianen. Daarbij wil deze uitvoering aan alle dorpsgenoten en belangstellenden
de gelegenheid bieden om dit verhaal te beter te leren kennen en in te kunnen leven. “We
hopen dat ook veel niet-kerkelijken zullen komen, het is echt voor iedereen,” zegt één van
de deelnemers. “De Passion is zo mooi, hoewel het bizar is. Het gaat over vergeving, hoop en
vertrouwen.”

Passend
De liedjes zijn uit de jaren ’70 tot hedendaags. Niet voor de Passion gemaakt, maar wel
bijzonder passend. Ze werpen een eigentijds licht op het oude verhaal, van alle tijden.
Om een indruk te geven: het eerste lied is van Suzan & Freek: ‘Dromen in kleur’. Marieke
legt uit: “‘Voel je het licht’ verbinden we met Jezus, ‘de wereld wordt mooier als jij er bent’.
Van Son Mieux is ‘Tonight’ te horen met de tekst: ‘If you're a little down then so am I. Side
by side, we'll make it to the morning light.’ Dat doet best sterk aan Pasen denken. Net als
‘You raise me up’ van Josh Groban. Met de tekst: ‘When I am down and, oh, my soul, so
weary.
Then I am still and wait here in the silence. Until You come. You raise me up so I can stand on
mountains. You raise me up to walk on stormy seas’.”
Uitvoerenden
Deze bijzondere Passion staat onder leiding van Marieke Rolvers. Naast haar werk als
fysiotherapeut maakte zij tijd vrij voor de intense voorbereidingen. Zoals de kennismaking en
brainstormsessie met de mogelijke deelnemers. Uiteindelijk zijn er 25 zangstemmen en
zeven instrumentalisten bij elkaar gekomen. Marieke: “Het gemêleerde gezelschap is echt
een groep geworden. We zijn heel erg gegroeid in dat proces.”

Budgetloos
Alle deelnemers werken mee zonder betaling, letterlijk en figuurlijk Pro Deo. Alles wat nodig
is, wordt door de mensen zelf aangedragen. De kerk wordt beschikbaar gesteld door de
parochie en nodige materialen worden gesponsord. Uiteraard is de hoop, dat de bezoekers
hun waardering zullen uitdrukken in de vrije gift na afloop. De opbrengst is voor de MOV-
vastenactie, dit jaar bestemd voor een project in Oeganda.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

De taal van bloemen
Bloemschikken

De bloemenvelden kleuren dezer dagen onze omgeving. De Keukenhof is weer open. Vorig
jaar kwamen 1,4 miljoen bezoekers naar deze paradijstuin. Ze spreken veelal gedempt om
de taal van de bloemen niet te overstemmen. In onze huizen doen we mee. In kerken
worden bloemen geschikt in kunstwerken. Dat versterkt de taal van de bloemen tot een
samenspraak. Je hoeft niet gelovig te zijn om die taal te verstaan, vertelt Janke Hornsveld.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.

Passie
“Bloemschikken was altijd al mijn passie. Naast gepassioneerd tuinieren heb ik daar ooit
eens cursussen voor gevolgd. Na de Floriadetentoonstelling in Zoetermeer ging bij mij de
knop om. Ik zag hoe bijbelgedeeltes werden uitgebeeld in bloemwerk. Dat kwam binnen!”,
vertelt Janke Hornsveld. Niet alleen in de kerk maakt zij deze speciale schikkingen, maar ook
voor verjaardagen, jubilea of een afscheid van een overledene.

De taal van de schikking
De kleurensymboliek is afhankelijk van tijd, land, cultuur, traditie. Bruin is een teken van
armoede en nederigheid; denk aan het habijt van monniken, terwijl de kleur rood staat voor
liefde, maar als kleur van het bloed ook voor lijden.
Getallen, letters en vormen kunnen in een schikking met symboliek gebruikt worden. Drie als
getal kan geloof, hoop en liefde verbeelden, zeven de zeven scheppingsdagen.
Voorwerpen, materialen en symbolen van dieren kunnen de taal van de bloemen versterken.
Zo is glas een uitbeelding van kwetsbaarheid en de duif een teken van vrede.
Er zijn ook bloemen en planten met een diepere betekenis: aster is de Griekse naam voor
ster, de distel verwijst naar zonde en lijden en de olijf is bekend als teken van vrede.

Afstemmen
Bij het maken van een bloemschikking stemt Janke nauwkeurig af: “Maak ik een persoonlijke
schikking, dan kijk ik naar de gelegenheid, de uitstraling en eigenschappen van de
betreffende persoon. Een stoere, sterke uitstraling kan worden uitgedrukt door bijv. de
amaryllis te gebruiken; een warm hart voor de ander is uit te beelden met een kring van
rode rozen in de schikking. Is iemand een mensenmens, dan is een schermbloem
toepasselijk, die is immers uit veel kleine bloemetjes samengesteld.”

Groeiproces
Het maken van schikkingen die qua vorm, kleur en materiaal bij een gelegenheid passen, is
een heel proces, ervaart Janke. Als zij in een bloemenwinkel komt, dan kijkt ze met een
andere blik naar het aanbod. Ze wijst niet zomaar aan welk boeket het moet worden, maar
bestudeert vormen, kleur en groeiwijze die passen in de te maken schikking.

Ervaren
Wie haar werkstukken ziet, voelt de inspiratie. In ‘t Trefpunt te Bennebroek worden bij
speciale vieringen rond Kerst en Pasen symbolische schikkingen gemaakt, waarbij ook wordt
uitgelegd hoe de schikking is bedoeld. Dat is nodig, zodat kijkers de diepere betekenis achter
het bloemwerk kunnen ervaren.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Ramadan en Suikerfeest

“Vasten als een soort APK voor het lichaam”

Het vasten van onze moslimlandgenoten is afgesloten met het Suikerfeest op 30 maart.
Meer dan de helft van de Turkse moslims en driekwart van de Marokkaanse moslims
houdt zich aan deze principes van de islam.
Informatie hierover uit de eerste hand was niet makkelijk te krijgen in onze dorpen. Met
de moskeeën in Haarlem lukte het ook niet zo snel. Met grote dank aan een bevriende
moslima uit Leiden, Emine Güney, kwam er toch op tijd een interview voor deze column.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
Vasten
We krijgen langzamerhand méér te zien van de ramadan door collega’s, mensen in ons
sociale netwerk, moslimvrienden en medewerkers in supermarkt of apotheek. Vasten
betekent: niet eten en niet drinken van zonsopgang tot zonsondergang. Daarvoor en daarna
is dat wel toegestaan, mits bewust gekozen en met mate. Ook moslims die niet naar de
moskee gaan houden zich thuis aan dit vasten. “Is het niet moeilijk?” is een vaak gestelde
vraag. Dat blijkt de eerste dagen zeker zo te zijn, maar het lichaam stelt zich erop in.
Fysiek
Emine Güney beschrijft vasten als je lichaam tot rust brengen. “We zijn het hele jaar bezig
met consumeren, vaak niet echt verantwoord. Medisch bezien is vasten nuttig, het is een
soort APK voor het lichaam. Een dagelijks gebruikte auto heeft dat nodig, ons lichaam óók”,
aldus Emine. “Het lichaam kan ontgiften, anti-stoffen wegwerken, wat gepaard kan gaan met
hoofdpijn en vermoeidheid. Door minder en bewuster te eten krimpt de maag. Als eten
weer is toegestaan, gaat dat ingetogen: een kopje thee met iets zoets of hartigs. Het lukt
gewoonweg niet om je vol te proppen.”
Sociaal
Onthouding versterkt de waardering voor alles wat ontvangen wordt. Dankbaarheid is
daarvan het gevolg, als een religieus besef en als sociale inspiratie. Vasten als religieus
gebruik vindt plaats in het eigen huis en tijdens bezoeken aan anderen.
Het dagelijks verbreken van de vasten bij de iftar-maaltijd is een sociaal gebeuren. Allereerst
in de familiekring, maar ook met gasten die arm of eenzaam zijn. In ons land vertoevende
vluchtelingen of expats worden erbij betrokken.
Schenkingen

Tijdens de vastenmaand is iedere moslim verplicht om de prijs van één maaltijd per individu
te schenken. Het maakt niet uit aan wie. Ook wie niet vasten en andere mensen in de
omgeving komen ervoor in aanmerking. Liefst wel zo persoonlijk mogelijk overgebracht: “We
gaan zelf op zoek naar iemand of een organisatie waaraan we willen schenken.”
Suikerfeest
Het Suikerfeest is het hoogtepunt van de feestmaand. Het dagelijks verbreken van de vasten
loopt dan uit op het feest, waarmee de ramadan wordt afgesloten. Na het ochtendgebed
staat een feestelijk ontbijt klaar in het versierde huis, gevolgd door het uitwisselen van
cadeaus, zoals met Kerstmis onder de kerstboom. De rest van de tijd is iedereen druk bezig
om elkaar te bezoeken en samen te eten. “Bij ons blijft het zo een hele maand Kerstfeest”,
glimlacht Emine.


----------------------------------------------------------------------------------------------------

Groet van de Raad van Kerken
‘Volharden in liefde’

Ter gelegenheid van de Veertigdagentijd voor Pasen stuurt de landelijke Raad van Kerken een
groet. Dit ter bemoediging in de moeilijke tijden waarin we ons bevinden, met oorlogen en
machthebbers die geweld niet schuwen. Als christenen en alle mensen die dezelfde doelen delen,
willen we opkomen voor recht en verdedigen wat kostbaar en kwetsbaar is. Op weg naar Pasen
moedigen we elkaar aan om met liefde en in volharding de weg van Jezus te volgen.
Hieronder een compilatie van de brief.
Ds. Ad Alblas voor Kerken van Bennebroek e.o.
De komende tijd bereiden wij ons voor op het vieren van het lijden en de opstanding van Christus.
We gaan deze weg naar Pasen in een ongekende internationale situatie. In Oekraïne moet het
Oekraïense volk zijn vrijheid verdedigen tegen Russische agressie. In Israël, Gaza en de Palestijnse
gebieden is er geen vrede. Over de hele wereld trekken machthebbers zich weinig aan van het recht
en willen ze dat met geweld schenden. Ze leven alsof er geen God bestaat en mensen niet van
waarde zijn.
Meer dan voorheen worden wij daardoor bepaald bij onze roeping. Ons leven bestaat niet uit
consumeren en wegduiken, maar uit het zoeken naar een heilig leven, waarin wij recht en vrede voor
ogen houden. We zijn geroepen ons te laten inspireren en vernieuwen door de Geest van vrede en
liefde.
Bij zijn laatste avondmaal nodigde Jezus zijn leerlingen aan tafel. Hij verbond zijn leerlingen nog
eenmaal met hem, met elkaar en met zijn Vader. Hij brak een brood als teken van zijn opoffering
voor het behoud van mens en wereld. Daarbij verwijst de beker met wijn naar een nieuw begin in
vrede, door verzoening, verbinding en vernieuwing.
Hij gaf ons een boodschap van hoop. Hij liet zien: liefde is sterker dan de dood, barmhartigheid
draagt vrucht, hoop is terecht. Daarom zien wij in Jezus een mens van liefde, heling en hoop. Wij
vertrouwen erop dat zijn leven krachtig doorgaat na zijn heengaan, door aan zijn idealen toegewijde
mensen.
Dit Paasevangelie is niet zomaar een verhaal van optimisme, alsof alles binnen onze levensdagen
goed zal komen. Het vraagt ons om vol te houden, ook in moeilijke dagen. Het is een boodschap uit
de hemel die klinkt in het donker van onze tijd. Een boodschap die onverwacht vrucht kan dragen:
misschien vinden we in deze tijd God juist meer. In Europa kan een nieuw besef ontstaan dat Christus
de grond van ons leven en samenleven is.
Paus Franciscus riep 2025 uit tot een Jubeljaar, een jaar van omkeer en verzoening. Hij riep op tot
een pelgrimage van hoop. Dat is een boodschap die in alle kerken van ons land mag weerklinken: om
met liefde en volharding Gods weg te gaan. Om op te komen voor recht en te verdedigen wat
kostbaar en kwetsbaar is.
Geert van Dartel, voorzitter Raad van Kerken in Nederland
Coen Wessel, algemeen secretaris Raad van Kerken in Nederland

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Vespers onderweg naar Pasen

“Tijd van inkeer”

Vanouds is de tijd voor Pasen een tijd van inkeer: we sluiten aan bij een lange traditie.
Dat kan op de manier van vespers of avondgebeden uit het klooster. Samenwerkende
kerken in Aardenhout, Bennebroek en Heemstede bieden elke woensdagavond in de
weken voor Pasen om 19.00 uur in wisselende kerken een moment van verstilling aan.
Predikanten Niek Scholten en Pieter Terpstra geven een toelichting.
Ds. Ad Alblas voor Kerk in Bennebroek e.o.
Ingekeerd
Voorganger Terpstra: “We zijn heel ingekeerd, meer naar binnen gericht dan op de
zondagmorgen. Ik spreek ingetogener. Het moment van de dag, aan het begin van de avond,
draagt bij aan verstilling. Zo gaat dat. Langzaam wordt het donker in de kerk. Langzaam
wordt de concentratie dieper. Er branden kaarsen in de schemering.”
De weg naar Pasen
Pasen is het grootste feest in de christelijke geloofstraditie. Het is goed om je daar op voor te
bereiden. Beide predikanten ervaren de concentratie als het meest bijzondere aspect: de
ruimte die van binnen ontstaat door een korte tijd van toewijding. Het gebeuren van de
bijna verstreken dag wordt bewust losgelaten. Er ontstaat ruimte voor meditatie. Openheid
voor grote levensthema’s leven en dood. Scholten: “Pasen is een jubelfeest, maar dat moet
wel ergens over gaan. Pasen is opstanding en bevrijding. Vanuit dat perspectief duiken we
bewust de diepten van ons bestaan in, om er uit op te staan.”
Gebed voor vrede
De bewust gekozen leegte is zowel persoonlijk als geëngageerd. Deelnemers laten ruimte
voor hun eigen leed van de dag. Daarbij dringt het wereldwijde lijden van mensen zich op.
De weg naar Pasen is een tegenbeweging tegen de overheersende mentaliteit van geweld en
onmenselijkheid. Mensen lijden door en aan elkaar. Terpstra bidt namens allen: “Voor hen
die in oorlog leven en bang zijn voor elke dag. Dat niet alleen de wapens zwijgen, maar dat
die vrede komt, die heel maakt en toekomst schept.”
Kaarsjes
De aanwezigen worden uitgenodigd om een kaarsje te ontsteken aan de grote kaars voor
Christus. Niemand spreekt. Iedereen denkt. Dat drukt verbondenheid uit met lijdende
mensen in oorlogsgebieden en overal waar het leven vooral lijden is. Niek Scholten: “Het
ontroert me: al die mensen, die daar met hun onbekende en niet geuite gedachten naar
voren lopen en zoiets ‘stoms en prachtig teers’ doen als een kaarsje aansteken.”

Hoop
Op weg naar Pasen zoeken mensen naar hoop, in het spoor van God. Het is een oefening in
vertrouwen. Dat is nodig om het uit te houden. Geloof geeft iets: vooral hoop en kracht.
“Dat moet je worden aangezegd,” weet Scholten, “Pasen zegt dat het goed komt. Misschien
wel op een andere manier dan wij denken.” Meestal is dat onherkenbaar, maar er zijn
momenten dat het herkenbaar wordt. De verhalen en gedichten daarover, vormen een rode
draad door de verschillende vespers.
Data avondgebeden
De volgende vespers zijn op 19 maart in ’t Trefpunt in Bennebroek, 26 maart in de
Adventskerk in Aardenhout, 2 april in ’t Trefpunt in Bennebroek en 9 april in de Hervormde
Kerk van Bennebroek.


----------------------------------------------------------------------------------------------------

Biddag voor gewas, visserij en arbeid

Op woensdag 12 maart is het Biddag voor gewas, visserij en arbeid. Het is een
christelijke feestdag in de protestantse traditie.
In onze christelijke kerken vragen we bij biddag Gods Zegen over onze werk in de
landbouw en visserij en dat de gewassen goed mogen groeien en veel ‘vrucht’ mogen
voortbrengen. Waar het vroeger vooral over landbouw en visserij ging, gaat het nu
uiteraard over alles wat we in het komende jaar gaan doen. We leven als christelijke
mensen met God bij alles wat we doen en daar past biddag heel mooi in.
In het najaar danken we God dan voor alles wat hij ons geschonken heeft wanneer we
Dankdag voor gewas, visserij en arbeid vieren.
Biddag is een goede gewoonte om in ere te houden, zeker met de hedendaagse brede
opvatting. Want bidden is aan God voorleggen wat je bezighoudt. Bidden voor ons
klimaat, waar we voor de natuur zo afhankelijk van zijn, want overal horen en zien we
dat dat verandert en niet bepaald ten positieve! Bidden voor die zieke collega. Bidden
om vergeving voor iets waarmee een ander verdriet deed. Bidden om kracht om die
moeilijke periode in je leven door te kunnen komen. Bidden voor mensen die geen
werk hebben, door wat voor omstandigheden dan ook, die met moeite de eindjes aan
elkaar kunnen knopen. Bidden voor mensen in nood waarover je hoort op tv en leest
in de krant. Het is zo bitter nodig om te blijven bidden voor iedereen en wijsheid voor
de leiders om de juiste keuzes te maken.
In veel Protestantse kerken wordt ’s ochtends en/of ’s avonds een kerkdienst
gehouden, waarin het bidden centraal staat. Gemeenten die niet op woensdag
samenkomen, hebben biddag doorgeschoven naar de eerstvolgende zondag.
Traditie
Voor veel mensen staat de thematiek van biddag wat ver van hun belevingswereld.
We voelen ons niet meer echt afhankelijk van het groeiseizoen. En als je in de stad
woont, staat de agrarische wereld of de visserij meestal ver van je af. Je hoort
natuurlijk wel over de invloed van het klimaat, hele grote regenbuien, de droogte op
de gewassen. Je ziet ze wel, als je op een mooie zomerse dag eens rondfietst die
akkers met wuivende halmen, uitgestrekte velden met prachtige bloembollen,
glanzende koeien die tevreden hun maaltje gras herkauwen. Je hebt er dan vaak geen
weet van hoe je bij droogte moet zorgen dat je gewassen goed blijven groeien. Of hoe
om te gaan met dieren die ziek worden en soms op grote schaal moeten worden
afgemaakt. Als de regelgeving en voorschriften zo’n omvang aannemen dat je daar
bijna niet meer aan kunt voldoen, zonder enorme investeringen. Als de opbrengst van
je producten zo laag is, dat je er niet meer van kunt bestaan. Dan is het fijn om te
weten dat er is gebeden voor een goed gewas en goede arbeid. Niet alleen voor de
agrariërs en vissers, maar voor ons allemaal.
Laten we bidden om vrede en voorspoed voor ieder mens.
Janny Gerritsen

----------------------------------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Gedachtenis 3 jaar oorlog
“Oekraïne is dichtbij”

Op zaterdag 22 februari van 13.00 tot 15.00 uur biedt ’t Trefpunt (Akonietenplein 1) een
vrij toegankelijke gelegenheid voor Oekraïners om te gedenken dat Russische troepen drie
jaar geleden hun land zijn binnengevallen. De oorlog duurt voort. Gezins- en familieleden
van de hier verblijvende Oekraïense moeders en kinderen zijn voortdurend in gevaar.
Alle anderen die hun meeleven willen uitdrukken, zijn bij deze gedachtenis hartelijk
genodigd.
Ds. Ad Alblas voor Kerk in Bennebroek e.o.

Oekraïne in huis
Als vrijwilliger van het eerste uur weet Arnold de Laet dat Oekraïense vrouwen
teruggetrokken zijn. De taal is een grote barrière. Wel spreekt een flink aantal van hen
Engels en kinderen gaat het Nederlands inmiddels goed af. In hun eigen ruimtes staat de TV
de hele dag aan. Via internet, mobiele telefoon, beeldbellen en WhatsApp is er dagelijks
contact met thuis. In hun centra in Bennebroek, Cruquius en Heemstede is Oekraïne dichtbij.

Oekraïne in de kerk
Het gastvrije kerkgebouw van de Trefpuntgemeente biedt rust en warmte. Er zijn inmiddels
drie bijeenkomsten geweest. In januari 2023 om het Orthodoxe Kerstfeest te vieren, in
februari 2024 voor de eerste gedachtenis (twee jaar oorlog) en ook afgelopen Kerst is
gezamenlijk gevierd. Met meertaligheid en vertalingen, beeldmateriaal, Engels- en
Nederlandstalige inbreng, inbreng van een koortje en creatieve bijdragen van de kinderen.
Bijzonder aangrijpend was het bericht dat tijdens de viering via een filmpje binnenkwam: er
was op dat moment een raketaanval op het dorp van één van de aanwezigen. Dan is
Oekraïne dichtbij.

Oekraïne in onze dorpen
Veel Oekraïense vrouwen hebben werk gevonden, bij supermarkten en in de horeca. Ze zijn
doorgaans flink opgeleid en doen hier wat ze kunnen om in hun onderhoud te voorzien.
Zodra je één van hen ziet, zie je achter hen de beelden van verwoesting en oorlog in hun
land. Wie een keer met hen contact heeft kunnen krijgen, bekijkt het nieuws uit Oekraïne
vanuit indringende compassie. Sinds het aantreden van Trump heerst er een nieuwe golf van
angst, merkt De Laet.

Oekraïne in de gedachtenisbijeenkomst
Op zaterdag 22 februari is de sfeer in ’t Trefpunt is anders dan anders. Zo goed mogelijk
afgestemd op wat gelovigen en niet-gelovigen uit Oekraïne als vertrouwd ervaren. Op een
groot scherm worden beelden vertoond onder meer van de grote Sint Sofia kathedraal in

Kiev, de ruimte is verkleind en matig verlicht, er hangen iconen en er wordt ter plekke aan
een icoon geschilderd. Er is geen programma, wel rust in de kerkruimte en gedempte
gesprekken in de ontmoetingsruimte. Kinderen kunnen tekenen en een boodschap maken
die in de kerk wordt opgehangen. Er is een liturgische bloemschikking en er staan portretten
opgesteld. Op de achtergrond klinkt zachte muziek, misschien wordt er wat Oekraïens
gezongen.
De aanwezigheid van iedereen die meeleven wil betonen is belangrijk: het er zijn in stilte,
een kort moment van ontmoeting in het Engels of met de vertaalapp en altijd welkom is
“Mwi basaj movam najkrasjon” ofwel: “We wensen je het beste.”


De eeuwige jeugd van het geloof.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

“Geloven houdt je jong”

Geloven is iets voor oudere mensen, wordt vaak gezegd. Goede reden om dat bij een
oudere na te vragen. Joke den Dulk is 96 jaar en nog altijd gelooft zij: nu doorleefder,
dieper, blijder. Ze gaat wekelijks naar de kerk en is ook regelmatig te vinden in het
Klooster van Onze Lieve Vrouwe van Amersfoort. Thuis zoekt ze stilte, zielenstilte.
ds. Ad Alblas voor Kerk van Bennebroek e.o.
Persoonlijk
“Is geloof zo jeugdig, dat het opspringt in mij?” vraagt Joke zich hardop af. Met stralende blik
luidt haar antwoord: “Ja, je kunt er heel erg blij van worden, maar niet altijd, hoor. Het is
alsof een licht op gaat, dat je beschermt en beveiligt, maar je moet het wel geloven. Het zit
niet in je hoofd maar in je hart.” Zelf gaat Joke graag naar de kerk, maar daar zit het niet in.
Het goede komt van God en dat komt bij iedereen binnen, weet zij. En zij kan het weten
gezien haar ervaring als sociaal psychiatrisch verpleegkundige, deels voor de zending op
Papoea.
Beweging
“Zit er een ontwikkeling in je geloven?” vraag ik. “Zeker, zeker”, luidt het antwoord.
“Vroeger waren de Bijbelteksten letters, zonder diepgang. Nu word ik vaak verrast door wat
ik al lang ken. Door het ouder worden krijgen die letters inhoud.”
Opmerkelijk is dat Joke het zichzelf niet makkelijk maakt. Ze zoekt naar zuiverheid, niet om
weg te zwijmelen, maar als concrete exercitie.
Dichtbij
Haar ervaring is dat het ongrijpbaar is, maar soms zo vlakbij. Ze noemt het Bijbelverhaal over
een profeet, die het bijltje erbij neergooit. Midden in de woestijn ligt hij te slapen. Als hij in
de dodelijke hitte wakker wordt, staat er naast hem een kruikje water en geroosterd brood.
Zelf zoekt ze die nabijheid door elke morgen te zeggen: “Heer, hier ben ik, laat me zien wat
ik deze dag te doen of te leren heb.” Die vraag houdt haar jong.
“Wat is het geheim van jouw stralende ogen?” wil ik weten. “Dat ik ben zoals ik ben. En ‘IK
BEN’ (een Bijbelse naam van God) gaat met me mee. Je moet ook zorgen dat je niet
opgesloten raakt. Sommige dingen moet je bewust loslaten en andere dingen komen weer
op je af.”
Zuivering
Joke had last van haatgevoelens, veroorzaakt door de oorlog. Dat voelde niet goed. Om
daarvan af te komen ging ze samen met een religieuze vriendin op bedevaart naar Santiago
de Compostella. De reis was mooi, maar bracht helaas niet waar ze op hoopte. Er was nog
altijd een steen op haar maag. Toen gingen ze naar Lourdes, een heilzame plek bij
lichamelijke en ook psychische lasten. Daar aangekomen, zag ze dat de steen was
weggerold; dat maakte het graf open. “En zo rolde de steen van mijn hart.” Dat gaf haar een
enorme verlichting: “Daar word je jonger van. Geloof heeft en geeft een soort eeuwige
jeugd.”


----------------------------------------------------------------------------------------------------

Trefpuntcafé: ontmoetingsplek voor Bennebroek e.o.

“Met iedereen in gesprek over dingen die iedereen aan gaan”

Het Trefpuntcafé is inmiddels 25 jaar een ijzersterke formule. Dit jubileum wordt feestelijk gevierd op vrijdag 10 januari van 20.00-22.30 uur in ’t Trefpunt, Akonietenplein 1. Het bekende Ampzing Genootschap gaat aan dit zilveren jubileum glans geven met een bijzonder programma. De toegang en consumpties zijn gratis, met een collectebus bij de uitgang.
Waarom zou je naar het Trefpuntcafé toe gaan? Een aantal organisatoren beantwoorden deze vraag met enthousiasme.

Ad Alblas voor Kerken in Bennebroek e.o.

Opzet en doelstelling
Het Trefpuntcafé heeft een ongedwongen café-achtige sfeer. Vanaf 20.00 uur staat de koffie klaar. Tussen de 30 en 100 mensen uit het dorp en de regio vinden hier ruimte voor gezellige ontmoeting, met bekenden en onbekenden. Vanaf 20.30-22.00 uur is er een open podium met de meest uiteenlopende onderwerpen. De sleutel is een spreker met discussie. Geen ingewikkelde betogen maar delen van bezieling en inspiratie. Daarna open vragen en voortgaand gesprek bij een goed glas wijn. Je bent hier op de goede plek om je te laten uitdagen en geprikkeld te worden in eigen ideeën en overtuigingen. De achterliggende gedachte: “Ons dorp heeft veel voeding nodig om met alle maatschappelijk actuele vragen bezig te zijn”. Dit initiatief wordt mede door de kerkgemeente gefaciliteerd voor het hele dorp en omgeving, zonder religieuze, politieke of andere voorwaarden.

Onderwerpen
De organisatie slaagt er voortdurend in om op vrijwillige basis sprekers naar het Trefpuntcafé te trekken. Dat  zijn onder meer wetenschappers, musici, dichters, politici. Een keur van namen passeert de revue: minister Piet Hein Donner, Rita Verdonk, Andries Knevel, kardinaal Simonis, Kathleen Ferrier  Nelleke Noordervliet, de burgemeester of een wethouder, Eerste Kamerlid Tineke Huizinga, Willem de Winter van Tussen Kunst en Kitsch, en ook mensen uit onze omgeving met verhalen over hun Global Garden of boerderij. Er zijn ervaringsverhalen uit de oorlog, integratie, andere culturen, pastoraat Daklozen, Stem in de Stad. De deelnemers krijgen interessante informatie vanuit de microbiologie en achtergronden bij het afschot van herten in de Waterleidingduinen, het klimaat en alles wat bijdraagt aan een goede samenleving.

Lustrumprogramma
Het Ampzing Genootschap bestaat niet uit taalpuristen, maar uit liefhebbers van de Nederlandse taal. Het verzorgt jaarlijks gemiddeld 40 optredens in Nederland en Vlaanderen,

met ‘Taalliedjes in feilloos ABN, zodat iedereen het begrijpen ken......’ Het
genootschap heeft een wekelijks praatprogramma uitgezonden door Haarlem 105.

De organisatoren het Trefpuntcafé staan garant voor een hartelijke ontvangst en gaan zeker stimuleren dat “iedereen met iedereen in gesprek gaat over dingen die iedereen aan gaan”.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Nieuwjaarsgesprek met de burgemeester

“Ik wil er zijn voor alle mensen”

Inmiddels drie maanden is hij burgemeester van Bloemendaal: Michel Rog.  Bij zijn installatie gaf hij aan veel zin te hebben om aan de slag te gaan als  burgemeester voor alle mensen. ‘Nodig mij uit, ik wil u graag ontmoeten’. Daar is kerken in Bennebroek e.o. op ingesprongen met dit interview dat een samenspraak werd.

Ad Alblas in gesprek met burgemeester Michel Rog voor Kerken in Bennebroek e.o.

Cement
Het is daags voor Kerst. Iedereen is al in de ‘kerst-stand’. Toch heeft Rog tijd genomen voor dit interview. Als ik hem daarvoor bedank, wijst hij op het belang er van: “Religieuze gemeenschappen zijn cement van de samenleving”. De burgemeester vindt het van belang om daarmee in verbinding te staan. Omdat hij de waarde ziet en deelt van het religieuze leven. Ook om alles wat er in kerken gebeurt. Er is daar veel omzien naar elkaar, oog voor de noden van de samenleving en bereidheid om bij te dragen aan oplossingen.

Concrete betrokkenheid
Actueel is zijn betrokkenheid bij de joodse mensen in Bloemendaal. Na de verschrikkelijke gebeurtenissen in Amsterdam, na de voetbalwedstrijd Ajax – Maccabi Tel Aviv, zocht hij met hen contact: al is er geen synagoge in ons dorp, er zijn wel joodse mensen. Uit de gesprekken is voortgekomen dat Bloemendaal mee doet met de landelijke 8-daagse chanoeka vieringen. Dat gebeurt op zaterdag 28 december bij het Joodse monument, aan de Rustenburgherweg 21, om 19:30 uur.

“Dingen ophalen”
Omdat er in kerkelijke gemeenschappen soms meer kennis is van wat er in de samenleving speelt dan in gemeentelijke structuren, wil de gemeente daar haar voordeel mee doen: “het is belangrijk hoe je je daartoe verhoudt”.
Michel Rog laat direct merken hoe hij dat bedoelt: hij draait dan de rol van vraag en antwoord om. Hij wil weten hoe de gemeente van betekenis kan zijn voor de kerken: het interview wordt samenspraak.
Over het beschermen van kwetsbaren gaat het. Thema’s als eenzaamheid, zorg, mantelzorg, opvang, voorzieningen voor ontmoeting komen aan de orde. Er is ook aandacht voor de culturele impact van de kerken.
Als concrete mogelijkheid kan een overleg tussen de gemeente en de kerken kansen bieden.

“Toeleven naar het licht”
Het is onvermijdelijk dat we afsluiten met de betekenis van Kerst en Chanoeka voor de samenleving in ons dorp. Rog noemt het “een mooie universele gedachte om toe te leven naar het licht”. Die spirituele inspiratie verbindt. Daaraan wil de gemeente en de burgemeester in persoon graag bijdragen.



----------------------------------------------------------------------------------------------------

Met Hoe blijft de kerk bij de tijd?
‘Een bloeiende gemeente in de herfst’

Zoals de meeste kerken heeft ook de PKN-gemeente Het Trefpunt in Bennebroek te maken
met een wat minder evenwichtige leeftijdsopbouw. Vergrijzing en ontgroening zijn daar de
oorzaak van. Dit vraagt om een actieve inzet om bij de tijd te blijven. Wat daaraan kan
bijdragen is van tijd tot tijd verandering aanbrengen in waarmee je bezig bent: activiteiten
afstemmen op de behoeften van vandaag, zowel binnen de gemeente als binnen het dorp.
In nieuwe beleidsplannen wordt op een rijtje gezet waarvoor we ons de komende periode
willen inzetten of wellicht van plan zijn op touw te zetten. En: hoe willen we inspelen op
de veranderingen die zich om ons heen voltrekken?
Tekst en foto van Victor Bruins Slot namens kerken van Bennebroek e.o.
De Protestantse Trefpuntgemeente in Bennebroek is momenteel druk met zo’n beleidsplan.
Zij vindt dat als je zo’n plan met zin voor de realiteit wilt opstellen, de inhoud ook moet
kloppen met wat de leden van de gemeente er zélf van vinden. Het besluitvormingsproces
moet zo veel mogelijk een zaak van iedereen zijn en niet alleen van de kerkenraad. Alle
leden werden daarom in het voorjaar uitgenodigd om in een verkenningsronde de koppen
bij elkaar te steken rondom twee actuele vragen:
Waar zijn we blij mee in onze gemeente en wat willen we behouden?
Wat willen we als gemeente oppakken om een bijdrage aan te leveren?
Ruim de helft van de 275 gemeenteleden tussen de 20 en de ruim 90 jaar heeft aan de
uitnodiging gevolg gegeven. De rapportage en conclusies uit de groepsgesprekken werden
op zondag 3 november tijdens een beraadsdienst in Het Trefpunt gezamenlijk doorgenomen.
Ballonnetjes oplaten
Voor deze gelegenheid was op 3 november de hele kerkzaal ingericht als caféterras. Vooraf
kregen de gemeenteleden zeven geselecteerde gesprekspunten op papier, voortgekomen uit
de verkenningsronde. In kleine kringen kregen zij (na een kopje koffie) de gelegenheid onder
leiding van een gespreksleider deze gesprekspunten van commentaar te voorzien of daar
kanttekeningen bij te plaatsen. Dit werd zorgvuldig genoteerd. Aan ieder van de cafétafels
was een ballon bevestigd die kon worden losgelaten als de groep rond die tafel het eens was
over de geselecteerde gespreksonderwerpen.
Geanimeerd stemgeluid met jazzmuziek
De gewijde stilte die kenmerkend is voor kerkdiensten maakte deze zondag plaats voor het
geanimeerde stemgeluid van de gesprekken die aan al die tafeltjes werden gevoerd. Deze
manier van samenkomen en inspraak werd zeer gewaardeerd. Organist Addy Alberts
ontpopte zich tussen de bedrijven door als jazzmusicus op de vleugel. En dit had zo maar een

tijd lang door kunnen gaan, ware het niet dat tevoren was afgesproken dat het na het
tweede kopje koffie afgerond zou worden. Die koffie verscheen toen de meeste ballonnen
ver boven de tafeltjes zweefden. Met ieders instemming is het beleid voor de komende jaren
omarmd.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

ALLERHEILIGEN EN ALLERZIELEN
“Liefde is de kern van alles”

Voor het uit Amerika overgewaaide Halloween onze tradities wegblaast, vragen we
meelevende katholieken te vertellen over Allerheiligen en Allerzielen. Henk en Rosemary
van Berckel wonen in Vogelenzang, in de Casa Carmelita van de zusters Carmelitessen. Ze
nemen me vol gloed mee in hun denkbeelden. Al in de lift naar hun appartement raken we
de kern. Ze denken oecumenisch. Verschillen tussen katholiek en protestant zijn maar
betrekkelijk. Liefde is de kern van alles.
Tekst en foto van Ad Alblas namens kerken van Bennebroek e.o.
Allerzielen
Wat is Allerzielen? Er komt een lichte glimlach van verbazing op de gezichten: weet je dat
dan niet? Kort en bondig is de uitleg: “Het gaat over de zielen van geliefden die gestorven
zijn. De mensen van voorbij worden niet vergeten. Ze horen erbij. Liefde gaat niet over. Je
denkt aan ze, bidt voor ze en dankt voor hun leven.”
Hoe wordt daaraan vorm gegeven? “We gaan naar het graf. Op de begraafplaats dringt een
gevoel van verbondenheid binnen: zoveel graven, zoveel zielen. In je eigen gemis leef je mee
met anderen. Op sommige begraafplaatsen is een kapel. Daar of in de eigen parochiekerk
kan een gezamenlijke eucharistie gevierd worden voor alle zielen van de gestorvenen.”
Gebed
Ik vraag verder over wat er zoal gezegd wordt op Allerzielen. Een goed gebruikt brevier
(gebedenboek) komt op tafel. De teksten zijn alles behalve somber. Dankbaarheid en hoop
voeren de boventoon. Zoals in de Bijbeltekst: Wij geloven dat Jezus is gestorven en weer
opgestaan; evenzo zal God hen die in Jezus zijn ontslapen, levend met Hem meevoeren.
Het is niet: over de doden niets dan goeds. Er wordt om vergeving gebeden van wat niet had
mogen gebeuren, van wat niet gebeurd is, maar er wel had moeten zijn. Misschien bevrijdt
dat, zowel gestorvenen als nabestaanden.
Vagevuur
Even komt het vagevuur ter sprake. Onder voorbehoud: “Ik weet het niet zo precies. Er zou
een periode van loutering kunnen zijn vóór we in het volle licht van God kunnen komen. Dat
het daar op uit loopt valt niet te betwijfelen, want God is liefde!”
Allerheiligen
In de katholieke traditie is er voor elke dag een heilige, maar er zijn niet voldoende dagen
voor alle heiligen. Daarom wordt op Allerheiligen gebeden en gedankt voor de nog niet

genoemden. ‘Heilige’ vatten Henk en Rosemary ruimer op dan ‘wie door de kerk heilig zijn
verklaard’. Heiligen zijn niet volmaakt, maar gedreven door het heilige vuur van de liefde.
Gelukkig zijn dat er heel veel.
Halloween
De avond vóór Allerheiligen is het Halloween. Dat komt van All Hellows Eve, letterlijk: de
avond voor Allerheiligen. Uit Ierland afkomstig is het in Noord-Amerika uitgegroeid tot een
populair feest met angstaanjagende attributen. Wel een beetje jammer. Omdat het zo’n
andere sfeer oproept dan de dankbare verbinding met gestorven geliefden. Door snoep-
met-liefde te geven komt het toch nog goed.



----------------------------------------------------------------------------------------------------

Voor mensen die het willen meebeleven:

De ‘Matthäus’ in een uur

In een goed uur de bekende Matthäus Passion van Johannes Sebastian Bach horen en daarbij meezingen in je eigen taal. Volgens dirigent Marcel den Dulk sluit dit goed aan bij de bedoeling van Bach om de luisteraars in de betekenis van het Passieverhaal te betrekken. In slechts één uur tijd komt het complete koorwerk van de Matthäus tot klinken, afgewisseld met samenzang van alle koralen, in de Nederlandse vertaling.

Dit kunt u meebeleven in Het Trefpunt.

Door Ad Alblas voor de Kerk van Bennebroek

Compact

De Matthäus Passion van Bach, wie heeft daar nog nooit van gehoord? Het is een lang stuk: bij een concertuitvoering zit je bijna drie uur stil. Maar niet op Goede Vrijdag in Bennebroek! Daar komt dit complete koorwerk tot klinken, zonder de lange solo-aria’s die Bach aan het verhaal heeft toegevoegd. Daardoor krijg je de kans om het lijdensverhaal, met alle schitterende koorstukken uit de Matthäus Passion, binnen een uur mee te beleven, waarbij het verhaal in het Nederlands wordt verteld. Bovendien kun je, als je wilt, de veertien koralen met het koor meezingen. We zingen deze koralen in de Nederlandse vertaling van Marcel den Dulk.

In het Nederlands

De Matthäus Passion zou eigenlijk helemaal in de eigen taal moeten worden gezongen, vond Bach. Daarom klinken het verhaal en de koralen dit jaar in het Nederlands. Daardoor zullen ook de koordelen die het koor in het Duits zingt, gemakkelijk te volgen zijn. En wie weet zijn we volgend jaar wel toe aan een complete ‘Nederlandse Matthäus Passion van Bach’.

Bach plaatste bekende koralen in het verhaal om door de herkenbaarheid van die liederen de betrokkenheid tijdens de uitvoering van de Matthäus Passion te vergroten.

Goede Vrijdag De inhoud van dit meest bekende Bijbelverhaal speelt op de Goede Vrijdag. Deze dag is daarom bij uitstek een geschikte dag voor de muzikale presentatie ervan. De sobere sfeer die op de sterfdag van Christus heerst in de kerken, wordt gehandhaafd. De uitvoering in Het Trefpunt is doortrokken van spirituele bezinning. Vaste onderdelen van de kerkdienst maken plaats voor de Matthäus Passion. Daarbij wordt ook de traditie van het ‘uitdragen van het Licht’ gevolgd en we verlaten de kerk in stilte, in de sfeer van het verhaal.

Uitvoerenden

Marcel den Dulk leidt het projectkoor, met als kern het Vocaal Ensemble Hillegom, aangevuld met zangers uit Bennebroek en omgeving. Muzikale medewerking wordt verzorgd door Frank den Herder, vleugel; Ineke den Dulk en Annelies Kievit, fluitisten en sopraansoliste Evelien Groot.

Meebeleven

Belangstellenden kunnen dit meebeleven in de Goede Vrijdagviering op 28 maart van 19.30

tot 20.30 uur, in Het Trefpunt, Akonietenplein 1, Bennebroek. Er is geen toegangsprijs of collecte.

----------------------------------------------------------------------------------------------------

Fusie in katholiek Bennebroek:

Van St. Jozef naar Heilige Familie

Al sinds de tachtiger jaren dringt het bisdom Haarlem-Amsterdam aan op samenwerkingsverbanden tussen verschillende parochies. Ook moeten er kerken sluiten, zo’n kleine honderd is het plan. Bennebroeker Hans Balink is al die tijd bestuurlijk betrokken geweest bij het proces dat leidde tot een nieuwe gefuseerde parochie.

Door Arnold de Laet namens de kerk in Bennebroek

De aansporing van het bisdom om meer samen te werken heeft geleid tot niet meer te tellen overleggen, vooral omdat het ontbrak aan regie en sturing vanuit ditzelfde bisdom. Aldus Hans Balink, destijds vice-voorzitter van de St. Jozefparochie (de pastoor is altijd voorzitter). De Jozefparochie is altijd voorstander geweest van samenwerking, maar dat gold niet voor de andere drie parochies. Het gaat dan om de O.L.V. Tenhemelopneming in Vogelenzang en in Heemstede de Heilige Bavo en Onze Lieve Vrouw Hemelvaart. Lijfsbehoud, cultuur en identiteitskwesties speelden daarbij een vertragende rol. Ruim tien jaar geleden lanceerde het bisdom een model waarbij sprake zou zijn van één centrumkerk. De overige kerken zouden een meer marginale positie krijgen. De Jozefkerk zou dan snel moeten sluiten.

Samenwerking

Waarom de Jozefkerk, zo vroegen de bestuurders in Bennebroek onder aanvoering van Balink zich af. In Heemstede staan er twee kerken vlak bij elkaar?

Zij gingen er dan ook met argumenten dwars voor liggen waarna het bisdom mee bewoog. De Jozef mocht zelf besluiten of en wanneer ze dicht zou gaan.

Vanaf dat moment werd er wel tempo gezet achter de samenwerking tussen de vier kerken. Afgevaardigden uit de parochies vergaderden gezamenlijk, stippelden beleid uit, produceerden een draaiboek en een organisatiestructuur. De vaart zat er echt in, totdat een nieuwe administrator (bestuurder namens het bisdom) alle initiatieven stop zette. Iedereen weer terug naar af.

Klaverblad

Daarna werden onder leiding van het bisdom nieuwe afspraken gemaakt met de vier parochiebesturen en ontstond het samenwerkingsverband Klaverblad.

Door het ontbreken aan opvolging van het plaatselijke parochieteam werd besloten de St. Jozefkerk begin 2022 te sluiten (kerkrechtelijk te onttrekken aan de eredienst). Het gebouw, een gemeentelijk monument, staat nu te koop en kan worden gegund aan ieder die er een waardige bestemming voor heeft. Pakweg de helft van de kerkgangers heeft de weg gevonden naar de kerk in Vogelenzang.

Begin dit jaar zijn de vier gefuseerd tot één parochie met vier kernen en drie kerken onder de nieuwe naam De Heilige Familie (Jozef was er al, evenals twee Maria’s). De Onze Lieve Vrouw Hemelvaart in Heemstede is ’s zondags in gebruik bij de Roemeens-Orthodoxe Kerkgemeenschap en ’s zaterdags bij de eigen parochie.

En wat de toekomst betreft? Die is, evenals voor veel andere zowel katholieke als protestantse kerken ook voor de H. Familieparochie ongewis.

Zie ook : heiligefamilie.nl

Foto-onderschrift: Bennebroeker Hans Balink was nauw betrokken bij de fusie.

----------------------------------------------------------------------------------------------------